Αφιέρωμα Planet of the Apes #2 | Beneath (1970) & Escape from (1971) the Planet of the Apes

Beneath the Planet of the Apes (1970)

Poster by Ken Taylor

Το Beneath αποτελεί για εμένα την χειρότερη προσθήκη στην 5αδα της παλιάς σειράς, ένα βιαστικό sequel, από το οποίο έλειπαν όσα έκαναν την πρώτη ταινία ξεχωριστή. Ακόμα και αυτό που στο πρώτο έργο ήταν το τελικό plot twist, εδώ το βλέπουμε στο μισάωρο, με την αντίδραση να είναι πλήρως διαφορετική, και εδώ έχω μεγάλη ένσταση: μπορεί εμείς σαν θεατές να έχουμε τη γνώση για τον πλανήτη, οι χαρακτήρες όμως υπάρχουν (υποτίθεται) ξεχωριστά από εμάς, οπότε έπρεπε να δούμε τουλάχιστον κάτι αντίστοιχο του τέλους της πρώτης ταινίας να ξανασυμβαίνει.

Ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία είναι η προσπάθεια να χωρέσουν 4-5 καρπούζια κάτω από μία μασχάλη. Πρέπει να γίνει επανάληψη του στησίματος της πλοκής καθώς έχουμε νέους χαρακτήρες, να συνεχιστεί η έχθρα ανθρώπων-πιθήκων, να μάθουμε τι απέγινε ο Taylor, να μπούμε μέσα στον πλανήτη και να βρούμε τους ανθρώπους. Η ταινία εμφανίζει ακόμα και εσωτερικές διαφωνίες στην κοινωνία των πιθήκων με τους Χιμπατζήδες να κάνουν πορεία ενάντια στους γορίλλες. Όπως είναι λογικό, δεν επικρατεί καμία θεματική, και το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με ένα VHS όπου κάποιος έχει γράψει από πάνω του σκηνές από άλλη ταινία, παρά με κάτι που δημιουργήθηκε συνεκτικά και οργανωμένα.

Το να υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι νομίζω ήταν το πιο αχρείαστο από όλα, αλλά η τεράστια ενόχληση προσωπικά έρχεται από την παντελή έλλειψη διακριτικότητας. Ακόμα και στην πρώτη ταινία τα μηνύματα δεν ήταν και τόσο κρυμμένα, δεν χρειαζόταν για ώρες να σκέφτεσαι τι «εννοεί ο ποιητής», αλλά σου έδινε την αρχή του νήματος, και μετά μπορούσες να το ξετυλίξεις όσο επιθυμείς. Στο sequel η λεπτότητα έχει φύγει από το παράθυρο και έχει πετάξει για άλλον πλανήτη, από τη στιγμή που σε γοτθικού τύπου εκκλησία τη θέση του εσταυρωμένου έχει  πάρει μια ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ. Όπως και να το κάνουμε, ο πυρηνικός πόλεμος είναι ένα θέμα που πρέπει να το προσεγγίσεις με ταλέντο -βλ. Dr. Strangelove ή Watchmen (το κόμικ)- το οποίο εδώ μάλλον λείπει.

Ευτυχώς ο Charlton Heston κατάφερε να κάνει λίγο πιο αξιοπρεπή την ταινία, αλλά και όλος ο χρυσός αιώνας του Hollywood να συμμετείχε στην ταινία δεν υπήρχε σωτηρία. Το τελευταίο μισάωρο είναι μια ακατανόητη σούπα με πολεμική εισβολή, τηλεπαθητικές παγίδες, και ραδιενεργές ασθένειες. Ευτυχώς, το κουμπί πατήθηκε και η ταινία τέλειωσε.

Δυστυχώς, κάποιοι τη γλίτωσαν με τη δύναμη που λέγεται «οιταινίεςπουλάνεθακάνουμεκιάλλοσήκουελ». Τουλάχιστον οι επόμενες 3 ταινίες βλέπονται.

Escape from the Planet of the Apes (1971)

Poster by Rich Kelly

ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ PLOT HOLE!!! Κάπως έτσι ξεκινάει ουσιαστικά η τρίτη ταινία της σειράς. Οι κανόνες μου για τα sequels είναι δύο:

1. Πρέπει να γίνονται ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ με την ίδια όρεξη και διπλάσια προσοχή

2. Πρέπει να ξέρουν πότε να σταματήσουν

Το Escape from the planet of the apes δεν έχει ακολουθήσει κανέναν από τους δύο, άρα ήδη έχω οπλίσει τον πυροκροτητή και είμαι έτοιμος να πατήσω το κουμπί. Ειδικά όταν η πρώτη σκηνή είναι από μόνη της μια παραμέληση όλων των κανόνων που έχουν θέσει ήδη δύο ταινίες πιο πριν, και ακόμα ειδικότερα όταν η προηγούμενη ταινία περιέχει το τέλος του κόσμου. Τέλος πάντων, έστω πως έχω κάνει suspension of disbelief (όποιο ξέρει να μεταφράσει βιβλιογραφικά τον όρο παρακαλώ να μου στείλει μήνυμα) και παρακολουθώ τα γεγονότα της ταινίας.

 

Σε γενικές γραμμές, η ταινία δεν είναι και πολύ κακή. Σίγουρα είναι πολύ φτηνότερη, καθώς πλέον έχουμε μόνο δύο πιθήκους και οι υπόλοιπο είναι άνθρωποι, και μάλιστα στη γη του 1970, χωρίς να χρειαστεί να χτιστούν σκηνικά ή να φτιαχτούν στολές για τους κομπάρσους. Πέρα από αυτό όμως, έχουμε την επιστροφή δύο αρκετά αγαπημένων χαρακτήρων, σε ένα άλλο πλαίσιο δομικά και κοινωνικά, μια πλήρως διαφορετική δυναμική από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Πλέον οι δύο πίθηκοι είναι η μειονότητα –κάτι που θα παίξει περισσότερο ρόλο στην επόμενη ταινία- και αντιμετωπίζονται τόσο με φόβο όσο και με θαυμασμό.

 

Η ταινία, από άποψη θεματικής, πιστεύω ότι προσπαθεί κάπως να πλησιάσει το ερώτημα αν πρέπει να συλλάβουμε κάποιον πριν κάνει ένα έγκλημα. Η ανθρωπότητα (και πιο συγκεκριμένα η αμερικανική κυβέρνηση) φοβάται ότι αυτοί οι δύο πίθηκοι θα φέρουν τους απογόνους οι οποίοι θα εναντιωθούν στην ανθρώπινη φυλή και θα την ευτελίσουν. Έτσι, στην προσπάθεια τους να δράσουν προληπτικά και όχι κατασταλτικά, σχεδιάζουν να τους εξαλείψουν προτού η Zira γεννήσει τον γιο της. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, ωστόσο εκεί που η πρώτη ταινία σου έδινε την αρχή του νήματος για να το ξετυλίξεις, η συγκεκριμένη φαινόταν να έχει αρκετά πιο επιφανειακή ενασχόληση με το θέμα.

 

Επιπλέον, το celebrity status που απέκτησαν η Zira και ο Cornelius στην ταινία δεν βοήθησε και καθόλου στο να εξερευνηθεί όντως κάποιο βαθύτερο ζήτημα, καθώς η ταινία υφολογικά ακροβατούσε ανάμεσα στην κωμωδία με ψευτοκωμικές ατάκες και στην περιπέτεια δράσης με σεκάνς κυνηγιού. Αυτό οδήγησε σε μια σχετική αμηχανία, και εντός και εκτός ταινίας, η οποία πιστεύω θα είχε αποφευχθεί αν η ταινία ήταν αυτόνομη και όχι μέρος franchise. Σίγουρα όχι μια καταπληκτική συνέχεια, αλλά απαραίτητη για να στηθούν τα επόμενα sequels.