Νέο Halloween αφιέρωμα στο Δράκουλα | #3

-Σε συνέχεια από την περσινή θεματική, συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με το Δράκουλα. Φέτος βέβαια πιάνουμε λίγο πιο διαφορετικές ταινίες, λιγότερο κλασσικές και σίγουρα αρκετά αποκλίνουσες από το βιβλίο ή από το κλασσικό φορμάτ των ταινιών με τέρατα. Για το φετινό Halloween θα δούμε την έμμεση επιρροή που έχει ο θρύλος του Κόμη, και όχι την άμεση, για να καταλάβουμε πόσο βαθύ κομμάτι της ποπ κουλτούρας αποτελεί.-

Σε αυτό το κείμενο: Shadow Of The Vampire (2000)

Η συγκεκριμένη ταινία έρχεται με ένα πολύ δυνατό κόνσεπτ, και μια αρκετά ιδιαίτερη εκτέλεση. Η ιδέα είναι ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Nosferatu (για το οποίο έγραψα πέρυσι) ο πρωταγωνιστής Max Schreck, τον οποίο υποδύεται ο Willem Dafoe, ίσως είναι πράγματι ένα βαμπίρ. Ο σκηνοθέτης Friedrich Murnau (John Malkovich) αναφέρει στους υπόλοιπους πως ο Schreck είναι method actor, ενώ παράλληλα έχει συνάψει συμφωνία μαζί του πως όταν τα γυρίσματα τελειώσουν και το μεγάλο έργο του σκηνοθέτη είναι ολοκληρωμένο, ο Schreck μπορεί να έχει για τον εαυτό του την Greta, την πρωταγωνίστρια.

Πάρα πολύ πρωτότυπη ματιά σε μια από τις κλασσικότερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών, η οποία βασίζεται στις δυσκολίες που υπήρχαν στα γυρίσματα τότε, καθώς και σε πάρα πολλούς αστικούς θρύλους γύρω από την ίδια την ταινία. Το δυνατότερο σημέιο της ταινίας είναι με διαφορά το κάστινγκ. Ο Malkovich να υποδύεται τον τρελό γερμανό σκηνοθέτη και ο Dafoe τον κόμη Orlok είναι ένα διαμάντι της υποκριτικής, και δεν τους χορταίνεις όσο και να τους βλέπεις. Η ορμή και ο χαρακτήρας που δίνουν αυτοί οι δύο στην ταινία είναι αξεπέραστα, με το υπόλοιπο καστ να συμπληρώνει αξιοπρεπώς την ταινία.

Η ατμόσφαιρα και το ύφος ήταν αυτό που απέκλινε αρκετά από τα γούστα μου, καθώς δεν υπήρχε ξεκάθαρη γραμμή προς τον τρόμο ή την κωμωδία, χωρίς όμως να συνυπάρχουν και τα δύο στοιχεία όπως σε ένα comedy horror. Ήταν λίγο θολό το τι περιμένει η ταινία από εσένα ως θεατή, αλλά σίγουρα υπήρχαν πολλές ωραίες στιγμές τρόμου, αλλά και σημεία με χιούμορ, κυρίως σουρεάλ καταστάσεις που ήταν αστείες. Παρ' όλα αυτά η προβολή ήταν ωραία εμπειρία, και ίσως ήταν προς το καλύτερο που η ταινία απέκλινε τόσο από άλλες φόρμες.