Halloween αφιέρωμα στο Δράκουλα | #1

-Έχοντας διαβάσει πρόσφατα το βιβλίο "Dracula" του Bram Stoker, θρυλικό πλέον στην ιστορία του τρόμου, και εν όψει halloween, αποφάσισα να δω και τις 4 πιο κλασικές ταινίες εμπνευσμένες από το βιβλίο. Σκοπός είναι να δούμε πόσο έχει αλλάξει η ιδέα μας για τον Κόμη μέσα στα χρόνια, πόσο στενά συνδεδεμένες είναι οι ταινίες με το βιβλίο, πώς γίνεται 4 ταινίες βασισμένες στο ίδιο βιβλίο να είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους.-

Σε αυτό το κείμενο: Dracula (1931)

Πέρα από την απίστευτη κινηματογραφία, και τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ σκηνικά της ταινίας, το πιο κλασικό κομμάτι, και αυτό που έχει αφήσει πραγματική ιστορία είναι ο Bella Lugosi στον ρόλο του κόμη. Το καταπληκτικό του βλέμμα και το πώς σε ψαρώνει με τα μάτια του σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, η ουγγρική προφορά του που προσφέρει κάτι απόκοσμο, καθώς και το ίδιο το αριστοκρατικό παρουσιαστικό του προσθέτουν πάρα πολλά στην ταινία. Συνδυασμένο με ατάκες του τύπου "I never drink......wine", είναι αυτά που κάνουν τον συγκεκριμένο Κόμη Δράκουλα τον πιο κλασικό, και τον πιο αναγνωρίσιμο. Εμφανίσεις σε animations όπως Batman vs. Dracula και Hotel Transylvania, καθώς και κάθε αποκριάτικη στολή, έχουν πατήσει πάνω σε αυτήν την ταινία.

Η ταινία αφαιρεί/αλλάζει τα σωστά κομμάτια από το βιβλίο, αυτά που είναι λίγο πιο φλύαρα και δεν χρησιμεύουν πολύ, ενώ κρατάει τον -για εμένα- καταπληκτικό μονόλογο του ψυχασθενή Renfield για τους αρουραίους, που προσφέρει μια τόσο απόκοσμη αύρα στον ίδιο καθώς και στον Δράκουλα. Κάποιες θεματικές, όπως αυτή της φιλίας ανάμεσα στους 3 πιθανούς μνηστήρες της Lucy αλλάζουν αρκετά, και έχουν διαφορετική δυναμική, όπως και η σχέση αγάπης του Jonathan με τη Mina, καθώς στο βιβλίο ο Jonathan είναι αποφασισμένος να κάνει ό,τι είναι καλύτερο για αυτήν, ενώ στην ταινία απλά ακολουθεί κάθε της επιθυμία.

Πιθανότατα το πιο gothic πλάνο που θα δείτε στη ζωή σας

Για εμένα η μεγαλύτερη αδυναμία είναι ο Van Helsing, καθώς έχει ελαττωθεί σε μια θολή εικόνα αυτού που είναι στο βιβλίο. Ο Van Helsing είναι μια φιγούρα που εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη με κάθε του λέξη, που είναι έξυπνος αλλά τυχαίνει ο Δράκουλας να είναι τόσο μεγάλη δύναμη που απλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, ενώ ταυτόχρονα στέκεται και σαν καλός φίλος σε όλους τους υπόλοιπους. Στην ταινία αυτή η εικόνα του Van Helsing δεν υπάρχει, δεν μπορεί να πείσει κανέναν πως οι πράξεις του είναι οι σωστές, και αυτός μάλλον είναι ο λόγος που η ταινία δεν έχει την δυνατότητα να καταπιαστεί με τη θεματική της επιστήμης εναντίον του υπερφυσικού. Ο χαρακτήρας που έγραψε ο Stoker, αν και πατούσες πάνω σε υπερφυσικούς θρύλους, διεξήγαγε επιστημονική έρευνα για να εξάγει παραπάνω πληροφορίες για τον αντίπαλο του, κάτι που στην ταινία δεν γίνεται, καθώς ο Van Helsing βρίσκεται υποβιβασμένος. Παραμένει όμως το θέμα της θρησκείας και της δεισιδαιμονίας όπως και στο βιβλίο.

Γενικότερα η ταινία μοιάζει σίγουρα λίγο απαρχαιωμένη, είναι και 90 ετών. Παρ' όλα αυτά σε μια επανέκδοση του 1998 έχει συνθέσει εκ νέου το score o Philip Glass, οπότε αν σκέφτεστε να την δείτε ίσως αυτός να είναι πλέον ο ιδανικός τρόπος.

Εναλλακτικά posters: