Λίστα | 9 Ταινίες γυρισμένες σε μόνο ένα σκηνικό
Υπάρχουν εκεί έξω κάποιες ταινίες που δεν χρειάζονται ούτε τεράστια στούντιο με green screen, ούτε 100.000 κομπάρσους για εξωτερικά πλάνα, ούτε καν πολλούς ηθοποιούς. Ταινίες γυρισμένες μέσα σε ένα σετ, μερικές φορές ακόμα και μέσα σε μόνο ένα δωμάτιο, βασισμένες στο σενάριο, στους χαρακτήρες τους, και την χημεία ή την ένταση που αυτοί έχουν. Πάμε να δούμε λοιπόν 9 ταινίες που δεν χρειάζονται παραπάνω από μερικά δωμάτια για να αποτελούν εξαιρετικές καλλιτεχνικές δημιουργίες.
1. Phone Booth
Εκτός από το να έχει το υπεργαμάτο λογοπαίγνιο "Τηλε..φονικός θάλαμος" στα ελληνικά, το Phone Booth αποτελεί ένα καταπληκτικό παράδειγμα του πώς μπορείς να δημιουργήσεις σασπένς και αγωνία με τα πιο απλά πράγματα: έναν άνθρωπο μέσα σε έναν θάλαμο καρτοτηλεφώνου. Όταν ο Stu λοιπόν βρίσκεται με έναν όπλο να τον σημαδεύει όσο επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον εν δυνάμει δολοφόνο του, όλοι καθόμαστε στην καρέκλα περιμένοντας να δούμε πώς θα εξελιχθεί η συνέχεια της πλοκής. Ένα από τα αγαπημένα μου θρίλερ γενικότερα, συν τους έξτρα πόντους για την κλειστοφοβικότητα που δημιουργεί.
Ένα αυστραλιανής παραγωγής κρυφό διαμάντι, με τον Hugo Weaving να παίζει τον ρόλο ενός πιθανού εγκληματία ο οποίος βρίσκεται στο δωμάτιο ανάκρισης. Η κάμερα δεν μας αφήνει ποτέ να δούμε τι γίνεται έξω από το αστυνομικό τμήμα, και η ατμόσφαιρα της ταινίας, όσο οι πληροφορίες για το αν τελικά είναι αθώος ή ένοχος μπλέκονται περισσότερο, βαραίνει, και θυμίζει αυτήν ενός καζίνο: δεν ξέρεις πόση ώρα είσαι κλεισμένος μέσα στο δωμάτιο, νιώθεις εντελώς διαφορετικά από όταν μπήκες, και ρισκάρεις τα πάντα για να κερδίσεις. Μια ταινία θρίλερ (και όχι horror) με όλη την έννοια του όρου, καθώς σε απορροφάει όλο και περισσότερο καθώς προχωράει.
Μια γερμανική κινηματογραφική μεταφορά των γεγονότων του Stanford Prison Experiment, που σίγουρα δεν πρέπει να προσπεράσετε. Η βαριά φωτογραφία του γερμανικού σινεμά, μαζί προφανώς με το αντίστοιχα βαρύ θέμα του πειράματος, δημιουργούν ένα απίστευτα καταθλιπτικό κλίμα μέσα στη μισοφωτισμένη αυτοσχέδια φυλακή. Μέσα στις 2 ώρες τις ταινίας περνάς έναν πλήρη συναισθηματικό κύκλο, από την χαλαρότητα μέχρι την απόγνωση, καθώς τα γεγονότα εξελίσσονται μπροστά σου και είσαι τόσο ανήμπορος και σοκαρισμένος όσο και οι πρωταγωνιστές.
4. Moon
Τι καλύτερο από τον Sam Rockwell μόνο του στο φεγγάρι, σε ένα αργόσυρτο καταπληκτικό δράμα; Το Moon είναι μία εξαιρετικά καλοφτιαγμένη ταινία, που θέτει από νωρίς τον τόνο της, και καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις την μοναξιά του διαστήματος όσο ελάχιστες άλλες, ενώ ταυτόχρονα σου λέει μια τρομερή ιστορία, μέσα από μονάχα έναν άνθρωπο. Χωρίς να θέλω να αποκαλύψω πολλά, το ακατοίκητο φεγγάρι, μαζί με το καταπληκτικό soundtrack δημιουργούν ένα μυστηριώδες "δωρικό" περιβάλλον, που απογειώνουν την ταινία.
5. Exam
Σε μία κάπως περίεργη συνέντευξη για δουλειά, 8 άνθρωποι καλούνται να λύσουν έναν περίεργο γρίφο για να προσληφθούν. Όπως είναι λογικό, η ανταγωνιστικότητα τους αναλαμβάνει τα ηνία των πράξεων τους, και κάπως έτσι το δωμάτιο που γίνεται η εξέταση μετατρέπεται σε μια σχεδόν κυριολεκτική αρένα, όσο ο καθένας προσπαθεί να φανεί εξυπνότερος από τους άλλους, και να τους χειραγωγήσει προς όφελος του. Η έλλειψη ονομάτων στους χαρακτήρες, δε, είναι ένα από τα μεγαλύτερα συν για εμένα στην ταινία, καθώς της δίνει και έναν πιο καθολικό χαρακτήρα, και δείχνει το πόσο ρηχοί είναι οι άνθρωποι σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα.
6. Rear Window
Ένα από τα πιο κλασικά δημιουργήματα του Hitchcock, με την οπτική γωνία ενός τραυματία κλεισμένου στο σπίτι του, του οποίου η επαφή με τον εξωτερικό κόσμο είναι το να παρακολουθεί τους γείτονες από το παράθυρο του με τα κιάλια. Όταν λοιπόν αρχίζει να υποπτεύεται ότι ένας από αυτούς έχει διαπράξει δολοφονία, τότε αρχίζουμε κι εμείς να παρατηρούμε με αγωνία τι θα γίνει. Το μυστήριο που τυλίγει την υπόθεση είναι μαγευτικό, και μαζί με τον πρωταγωνιστή καταλήγουμε στο rabbit hole της εξιχνίασης, σχεδόν κατασκοπεύοντας - μέσα από την οθόνη αντί για μέσα από τα κιάλια - τα στοιχεία και τις ενδείξεις που οδηγούν στη λύση του εγκλήματος.
7. Locke
Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να βγει μια συγκινητική ιστορία πολλές φορές: ένα αμάξι και ο Tom Hardy να μιλάει στο τηλέφωνο. Ακόμα θυμάμαι την εντύπωση που μου είχε κάνει το κόνσεπτ της ταινίας όταν την είχα δει στην κινηματογραφική αίθουσα, καθώς εκτός από την ιδέα ήταν αψεγάδιαστη και η εκτέλεση. Μια ταινία όπου το πιο έντονο βράδυ ενός ανθρώπου, καθώς όχι μόνο απολύεται, αλλά είναι καθ' οδόν προς το νοσοκομείο όπου μία συνάδελφος του γεννάει το παιδί του, φτάνει σε εμάς αποκλειστικά μέσα από τις συνομιλίες που έχει στο τηλέφωνο όσο οδηγεί. Πραγματικά καθηλωτικό δράμα, κι ας βρίσκεται σε τόσο μικρή κλίμακα.
Ένα κυριολεκτικό έπος μέσα σε 4 τοίχους, το The Hateful Eight, με τη διάρκεια των σχεδόν τριών ωρών, μας ταξιδεύει στην μεσοδυτική Αμερική μερικά χρόνια μετά τον εμφύλιο. Όταν σε ένα δωμάτιο λοιπόν έχεις έναν πρώην βετεράνο του πολέμου, έναν μαύρο, πολλούς εγκληματίες, και μερικούς τσαρλατάνους, και όλους αυτούς τους έχει γράψει και τους έχει σκηνοθετήσει ο Quentin Tarantino, το αποτέλεσμα είναι αυτό το κομψοτέχνημα του Western. Ξεκάθαρα η αγαπημένη μου ταινία του σκηνοθέτη, με ερμηνείες, χαρακτήρες, και σκηνές που θα θέλω να βλέπω και να θυμάμαι για πάντα.
9. 12 Angry Men
Δεν νομίζω πως έχω να πω κάτι που δεν έχει ήδη ειπωθεί για αυτήν την ταινία. Από το 1957 μέχρι και σήμερα είμαι σίγουρος ότι παραμένει κοντά στην κορυφή κάθε λίστας που περιέχει τις καλύτερες ταινίες. Δώδεκα ένορκοι που συζητούν για την ζωή ενός παιδιού, όλοι αποφασισμένοι ότι είναι ένοχο, εκτός από έναν, ο οποίος προσπαθεί να τους πείσει να ξανασκεφτούν τα δεδομένα. Σε κάθε καρέ είναι σαν να βλέπεις την ένταση να αυξάνεται μέσα στο μικρό δωματιάκι των ενόρκων, ενώ τα ιδρωμένα μέτωπα τους μεταφέρουν όλο το άγχος και την αγωνία που υπάρχει ανάμεσα στους 4 τοίχους∙ μια πραγματική σπουδή πάνω σε τέτοιου είδους ταινίες, και πάνω στην ανθρώπινη προσωπικότητα.
+1. Buried
Σκληρή ταινία, που σε κρατάει στην άκρη της καρέκλας σου για σχεδόν όλη τη διάρκεια της. Κλειστοφοβική και σκοτεινή, καθώς έχει να κάνει με έναν τύπο που τον έχουν θάψει ζωντανό, με πολύ καλό ρυθμό, και με έναν εξαιρετικό Ryan Reynolds. Η ταινία καταφέρνει να σε κάνει να ελπίζεις, να ψάχνεις κι εσύ λύση στα προβλήματα, και σου κόβει την ανάσα σε σημείο που νομίζεις ότι είσαι κι εσύ κλεισμένος μέσα σε ένα φέρετρο 2 μέτρα μέσα στη γη.
Comments
Post a Comment